ปิโตจัง อาจารย์สาวนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นเดินทางมาพักผ่อนปิดภาคเรียนที่กรุงเทพ วันสุดท้ายของการเดินทาง หล่อนได้เรียกแท็กซี่จากถนนข้าวสารให้ไปส่งที่สนามบินดอนเมือง ระหว่างทางนั้นก็มีรถ ฮอนด้า ขับแซงหน้าไป ด้วยความที่อยากประชาสัมพันธ์ว่าญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ผลิตรถส่งออกมาขายทั่วโลกมาก หล่อนจึงรีบเปิดหน้าต่าง จากนั้นก็โผล่หน้าออกมาทางหน้าต่างและตะโกนบอกคนขับแท็กซี่ว่า
"รถฮอนด้า วิ่งเร็วมาก มาจากญี่ปุ่น" หล่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ ในขณะที่คนขับนิ่งฟังด้วยอาการเรียบเฉย หลังจากนั้นก็กลับเข้ามานั้งในรถ ขณะนั้นได้มีรถ โตโยต้า แล่นแซงแท็กซี่ไปอย่างเร็ว หล่อนก็ทำแบบเดิมอีก
"รถโตโยต้า วิ่งเร็วมาก มาจากญี่ปุ่น" ยังไม่ทันขาดคำก็มีรถ มิตซูมิชิ แล่นแซงผ่านไปอีกคัน หล่อนก็ตะโกนขึ้นอีก
"รถ มิตซู วิ่งเร็วมาก มาจากญี่ปุ่น"
คนขับรู้สึกรำคาญ แต่ก็พยายามเก็บความรู้สึกไว้โดยที่ไม่พูดอะไร แม้จะต้องทนฟังเสียงแบบเดิมอีกหลายครั้ง พอมาถึงที่สนามบิน มิเตอร์บอกราคาค่าโดยสาร 650 บาท เจ้าหล่อนเมื่อได้ทราบราคาค่าโดยสารก็ร้องออกมาว่า
"อาโน่ !! ทามมายมันแพงจัง"
คนขับเลยบอกไปว่า "มิเตอร์นี้วิ่งเร็วมาก มาจากญี่ปุ่น"
"หนุ่มพูดไทย ปน ลาว"
วันหนึ่งหนุ่มไทยปนลาวได้ไปเยี่ยมแม่ที่ กทม. แม่จึงให้หนุ่มไทยปนลาวไปซื้อเกลือที่ตลาดมาให้ เขาได้ขึ้นรถตุ๊ก..ตุ๊กไปตลาด พอไปถึงตลาดหนุ่มไทยปนลาวจึงลงรถตุ๊ก..ตุ๊ก ไปซื้อเกลือโดยนำถ้วยใบเล็กๆไปใส่เกลือ เขาจึงนั่งรถตุ๊ก..ตุ๊กคันเก่าๆกลับบ้าน
ขณะนั่งรถกลับบ้าน ถนนซึ่งมีรูขรุขระรถตุ๊ก..ตุ๊กจึงสั่นทำให้เกลือ หกหนุ่มไทยปนลาวเห็นเกลือหกจึงพูดขึ้นอย่างดังว่า
" เกียหก..เกียหก..เกียหก"
คนขับรถจึงพูดว่า "โอ้ย... รถผมเก่าแล้ว สงสารผมหน่อยน่ะ"
หนุ่มไทยลาวจึงร้องต่อไปเรื่อยว่า "เกียหกๆๆๆๆ" ด้วยอารมณ์เคลียด
คนขับรถตุ๊ก..ตุ๊ก มองไปที่กระจกเห็นหน้าหนุ่มไทยปนลาวมีอารมณ์
เคลียดหนักจึงเร่งรถตุ๊ก..ตุ๊ก ไปที่เกียร์หก ทำให้รถวิ่งอย่างเร็วมาก
ในที่สุดก็ส่งหนุ่มปนลาวถึงบ้านด้วยความปลอดภัย แต่เกลือในถ้วยเกลี้ยงสะอาดไม่มีเกลือแม้แต่เม็ดเดียว
พอแค่นี้ก่อนนะจ้ะปวดหัวมาก